Η Πολιτεία του Καραγκιόζη Μέρος 2ο:…οργασμός δημιουργίας

«Είδα την Χρύσα ανεβασμένη

σε καρέκλα ξύλινη

ποιήματα να γράφει στον τοίχο

από του Αβούρη την συλλογή

με τον Καραγκιόζη πρωταγωνιστή

Η πολιτεία σχεδόν τελειωμένη

από τα χέρια του Αβούρη

και το ξέφρενο μυαλό

ένα όνειρο φανταστικό

Με την γενναιοδωρία του Δημητράκη

και με τον Ντίνο Πρόεδρο

η συνεισφορά μεγάλη

από φίλους και γνωστούς

όλα για τον πολιτισμό»

(Θάνος Μαυροδής, Ξάνθη 2025

Ένα μήνα έκλεισε αυτές τις ημέρες

η ολοήμερη δημιουργική κατάθεση του εικαστικού Δημήτρη.

Ο Θάνος μου δήλωσε πρόσφατα:

«τέτοιον εργάτη ζωής με τόση ένταση, διάρκεια

και υπολειμματική ποιοτική δράση

πρώτη φορά συνάντησα στην μακροχρόνια πορεία μου»

Εδώ θα δανειστώ τα λόγια της Στέλλας Βλαχογιάννη:

«Οι πίνακες που χαρακτηρίζουν κάθε σου εποχή είναι δέρμα σου

και βλέμμα σου και πίκρα σου και λόγια σου και βάδισμά σου.

Είσαι ο ίδιος το πηλίκον και το υπόλοιπο ταυτόχρονα.

Όσα για τα μεγάλα μπουμ, δεν υπάρχει τελειωμός……

Δεν ρωτούν οι άνθρωποι, γιατί φοβούνται τις απαντήσεις.

Κρύβονται στις σπηλιές της οργανωμένης τους ζωής,

ξεχρεώνουν όσο μπορούν τα δάνεια,

τα υπόλοιπα θα τα κάνουν γονική παροχή στα παιδιά τους,

έχουν για πραγματικότητα ό,τι τους λέει η τηλεόραση»

Τους συνάντησα και τους τρείς μεσημέρι Κυριακής

καθώς ποδηλατούσα στα αγανακτισμένα δρομάκια

της παλιάς πόλης.

Έκατσα σε μια γωνιά και τους κοιτούσα.

Διαβάτες πλανήτες σε κυματικούς ανεμοθραύστες.

Ανάχωμα στην αποικιοκρατική κριτική του σκοταδισμού

των καινοτόμων σωτήρων παρόχων της εξουσίας.

Η φιλοξενία τους στο Ίδρυμα Δημητράκη

όπως πάντα φιλόξενη και στοχαστική.

Αποτέλεσε μια ακόμη πορεία προς τον πυρήνα

εκείνου που αποτελεί την αφορμή για την ουσία της δημιουργίας.

Συγκίνηση μες την ζωή πάνω

στα ασυγκίνητα περάσματα του γρανίτη.

Τους ευχαριστώ Θερμά.